Sanktuarium w Różanymstoku
: 11 paź 2018, o 21:07
SANKTUARIUM W RÓŻANYMSTOKU
To jedno z najważniejszych i najbardziej znanych sanktuariów północno - wschodniej Polski. Opiekują się nim ojcowie Salezjanie.
Z daleka widać dużą trójnawową bazylikę. Wewnątrz zachwyca ona przepięknym, bogatym rokokowym wystrojem.
Obok ołtarza głównego jest tu sporo ołtarzy bocznych. Jeden z nich ozdabia wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem uważany za cudowny. I chociaż obecnie jest to kopia innego obrazu - wywiezionego do Rosji w czasie I wojny światowej - kult istnieje nadal przyciągając tłumy wiernych podczas uroczystości odpustowych.
Ale zacznijmy o początku. W połowie XVII wieku małżeństwo Eufrozyna i Szczęsny Tyszkiewiczowie kupili do swojej sypialni dzieło Jana Szrettera - malarza z Grodna. Obraz umieszczony w domowym ołtarzyku skupiał uwagę domowników podczas codziennej wieczornej modlitwy. W 1658 roku zaczęły się dziać wokół wizerunku niezwykłe wydarzenia - samoczynnie zapalały się domowe lampki oliwne, zakwitały zasuszone kwiaty, słychać było nie wiadomo skąd płynącą piękną muzykę, a w pomieszczeniu można było wyczuć różany zapach.
Do domu państwa Tyszkiewiczów zaczęły ciągnąć coraz liczniejsze pielgrzymki. Jedni z ciekawości inni z pobożności przybywali.
Na polecenie wileńskiego biskupa w 1662 roku przeniesiono wizerunek do pobliskiego drewnianego kościoła, gdzie został on poświęcony. Specjalnie utworzona komisja kościelna miała sprawdzić owe niezwykłych wydarzenia, z których ponad 30 uznano jako prawdziwe.
W 1663 roku sprowadzono dominikanów, którzy mieli sprawować opiekę duszpasterską nad miejscem ciągle rosnącego kultu, a nazwę miejscowości zmieniono na Różanystok (wcześniej nazywała się Krzywy Stok, inni mówili Tabenszczyzna).
Przybywające rzesze pielgrzymów były tak liczne, że w końcu XVIII wieku postanowiono wybudować nową świątynię, obok której wybudowano klasztor dla wciąż duszpasterzujących tu dominikanów.
Na skutek rozbiorów Polski Różanystok dostał się najpierw na krótko pod zabór pruski, a w 1807 rosyjski. W połowie XIX stulecia ukazem carskim okonano kasaty dominikanów, a niedługo potem katolicką świątynię z cudownym wizerunkiem zamieniono na cerkiew.
Do katolików kościół wrócił po odzyskaniu niepodległości w roku 1918, jednakże nie było już tu wtedy cudownego obrazu, który zabrały ze sobą prawosławne mniszki. W 1929 roku została więc namalowana kopia. Poświęcona w Rzymie przez papieża Piusa XI powstała w pracowni Włodzimierza Tura.
Sprowadzono do Różanegostoku katolickich zakonników - tym razem salezjanów, którzy oprócz duszpasterstwa parafii prowadzili też założoną przez siebie szkołę. W czasach stalinowskich szkoła ta została przejęta przez władze świeckie.
Uroczystości koronacyjne obrazu Maryjnego miały miejsce w roku 1981, a w roku 1989 nadano świątyni tytuł Bazyliki Mniejszej.Zgromadzone liczne wota dziękczynne są widocznym znakiem wysłuchanych tu modlitw i otrzymanych łask.
Foto: własne
Więcej zdjęć z sanktuarium tutaj:
https://propozycjenadzis.blogspot.com/2 ... stoku.html
To jedno z najważniejszych i najbardziej znanych sanktuariów północno - wschodniej Polski. Opiekują się nim ojcowie Salezjanie.
Z daleka widać dużą trójnawową bazylikę. Wewnątrz zachwyca ona przepięknym, bogatym rokokowym wystrojem.
Obok ołtarza głównego jest tu sporo ołtarzy bocznych. Jeden z nich ozdabia wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem uważany za cudowny. I chociaż obecnie jest to kopia innego obrazu - wywiezionego do Rosji w czasie I wojny światowej - kult istnieje nadal przyciągając tłumy wiernych podczas uroczystości odpustowych.
Ale zacznijmy o początku. W połowie XVII wieku małżeństwo Eufrozyna i Szczęsny Tyszkiewiczowie kupili do swojej sypialni dzieło Jana Szrettera - malarza z Grodna. Obraz umieszczony w domowym ołtarzyku skupiał uwagę domowników podczas codziennej wieczornej modlitwy. W 1658 roku zaczęły się dziać wokół wizerunku niezwykłe wydarzenia - samoczynnie zapalały się domowe lampki oliwne, zakwitały zasuszone kwiaty, słychać było nie wiadomo skąd płynącą piękną muzykę, a w pomieszczeniu można było wyczuć różany zapach.
Do domu państwa Tyszkiewiczów zaczęły ciągnąć coraz liczniejsze pielgrzymki. Jedni z ciekawości inni z pobożności przybywali.
Na polecenie wileńskiego biskupa w 1662 roku przeniesiono wizerunek do pobliskiego drewnianego kościoła, gdzie został on poświęcony. Specjalnie utworzona komisja kościelna miała sprawdzić owe niezwykłych wydarzenia, z których ponad 30 uznano jako prawdziwe.
W 1663 roku sprowadzono dominikanów, którzy mieli sprawować opiekę duszpasterską nad miejscem ciągle rosnącego kultu, a nazwę miejscowości zmieniono na Różanystok (wcześniej nazywała się Krzywy Stok, inni mówili Tabenszczyzna).
Przybywające rzesze pielgrzymów były tak liczne, że w końcu XVIII wieku postanowiono wybudować nową świątynię, obok której wybudowano klasztor dla wciąż duszpasterzujących tu dominikanów.
Na skutek rozbiorów Polski Różanystok dostał się najpierw na krótko pod zabór pruski, a w 1807 rosyjski. W połowie XIX stulecia ukazem carskim okonano kasaty dominikanów, a niedługo potem katolicką świątynię z cudownym wizerunkiem zamieniono na cerkiew.
Do katolików kościół wrócił po odzyskaniu niepodległości w roku 1918, jednakże nie było już tu wtedy cudownego obrazu, który zabrały ze sobą prawosławne mniszki. W 1929 roku została więc namalowana kopia. Poświęcona w Rzymie przez papieża Piusa XI powstała w pracowni Włodzimierza Tura.
Sprowadzono do Różanegostoku katolickich zakonników - tym razem salezjanów, którzy oprócz duszpasterstwa parafii prowadzili też założoną przez siebie szkołę. W czasach stalinowskich szkoła ta została przejęta przez władze świeckie.
Uroczystości koronacyjne obrazu Maryjnego miały miejsce w roku 1981, a w roku 1989 nadano świątyni tytuł Bazyliki Mniejszej.Zgromadzone liczne wota dziękczynne są widocznym znakiem wysłuchanych tu modlitw i otrzymanych łask.
Foto: własne
Więcej zdjęć z sanktuarium tutaj:
https://propozycjenadzis.blogspot.com/2 ... stoku.html