Strona 1 z 1

Relacja: Przez Garb Tenczyński 17 sierpnia 2016

: 18 sie 2016, o 09:34
autor: Comen
Wysoki grzbiet ciągnący się na północny-zachód od Krakowa pomiędzy przełomem Rudawy pod Skałą Kmity a okolicami Chrzanowa. W najwyższym punkcie (Góra Zamkowa w Tenczynku) osiąga 411 m npm. Jest to teren o skomplikowanej geologii, formalnie część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej oddzielona od płaskowyżu na północy wąskim Rowem Krzeszowickim. Można go też traktować jako duży zrąb tektoniczny stanowiący część Bramy Krakowskiej. Jakby nie było jest to teren dość ciekawy krajoznawczo z rozległymi widokami i pojawiającymi się w niektórych miejscach skałami na zboczu i wierzchowinie. Wycieczka biegła z północy nas południe wschodnią częścią Garbu zbudowaną z wapieni jurajskich takich samych jak tych odsłaniających się w Dolinie Prądnika w Ojcowie albo budujących wzgórze wawelskie.
Trasa: Rudawa - Nielepice - Brzoskwinia - Dolina Brzoskwinki - Chrosna - Wąwóz Półrzeczki - Dolina Mnikowska - Mników
Z przystanku PKS na skrzyżowaniu w Rudawie szlak czarny prowadzi chodniczkiem w górę do Nielepic. Ze stromego stoku roztacza się doskonały widok na Rów Krzeszowicki i krawędź Wyżyny Ojcowskiej - rozleglejszy będzie jednak z położonej wyżej skałki z krzyżem. W Nielepicach jest nowo urządzony park im. Rotmistrza Pileckiego z kamieniami pamiątkowymi poświęconymi żołnierzom wyklętym.
1 Park Pileckiego Nielepice.jpg
Za wsią zaczynają się skałki
2 Skałka w Nielepicach.jpg
Warto trochę zboczyć ze szlaku i wspiąć się na szczyt skałki z wysokim kilkunastometrowym krzyżem. Wejście jest ubezpieczone schodami i balustradką
3 Krzyż na skale.jpg
Z tego miejsca jest doskonała panorama na północ. Widać położone w dole wsie w Rowie Krzeszowickim i próg wyżyny rozcięty kilkoma skałkowymi dolinami zaliczanymi do tzw. dolinek podkrakowskich
4 Panorama Rowu Krzeszowickiego.jpg
Kiedyś dolinki te kontynuowały się ku południowi na Garbie Tenczyńskim dopóki rzeka Rudawa nie przeciągnęła ich biegu. Pozostałością są doliny kopalne przecinające pasmo z północy na południe częściowo wykorzystywane przez nowe potoki. Dwoma takimi odcinkami "nowych" dolinek będę szedł niebawem, obniżeniem prowadzi też droga z Nielepic do Brzoskwini. Szlak czarny biegnie jednak nadal wierzchowiną i gubi się przy jakiejś pasterskiej farmie z kozami, osłami i końmi.
5 Osły i konie.jpg
Trzeba improwizować wykorzystując mapę. Poprzeczną drogą na wierzchowinie schodzę powoli do wsi Brzoskwinia. Na ostatnim etapie pojawiają się czerwone znaki szlaku rowerowego a w samej wsi przy remizie powracają znaki czarne. Stąd będę jednak szedł dalej szlakiem niebieskim. Mało uczęszczana boczna asfaltowa droga prowadzi do początku doliny Brzoskwinki. Zaczyna trochę padać, największy deszcz przeczekuję w ustawionym na miejscu deszczochronie.
6 Wiata.jpg
Robi się dość ślisko. Rezygnuję ze wspinania się na szczyty skałek wąską ścieżką, podchodzę tylko pod ich podnóża. Dolinka ma jakiś 1 km długości a skały znajdują się po obu stronach, przy czym te dostępne szlakiem na prawym orograficznie zboczu. Dwie z nich noszą nazwę artystów Heleny i Stefana Gałkowskich twórców tkanin artystycznych, którzy mieszkali we wsi Brzoskwinia.
7 Skała Brzoskwinka.jpg
8 Skała Brzoskwinka2.jpg
Docieram do wsi Chrosna i kapliczki znajdującej się w miejscu, gdzie kiedyś pochowano ofiary epidemii cholery.
9 Kapliczka w Chrosnej.jpg
Znów zaczyna trochę padać. Najbliższe schronienie stanowi wiadukt pod autostradą Kraków-Katowice. W pobliżu jest też lotnisko i ze szlaku doskonale widać startujące z Balic samoloty.
10 Samolot.jpg
Szlak niebieski prowadzi teraz długi odcinek równolegle do autostrady. Na południe byłyby stąd wspaniałe widoki, gdyby nie zachmurzenie i przelotny opad.
11 Wzdłuż autostrady.jpg
Po wejściu na wzgórze ścieżka odbija w lewo w las i zaczyna schodzić do głębokiego wąwozu Półrzeczki. Z początku jest to wąski jar porośnięty lasem bukowym, potem na wschodnim stoku pojawiają się skałki. Nieco mokre po deszczu odbijają mocno światło słoneczne.
Skałka Półrzeczki.jpg
Osobliwością wąwozu jest położona niżej jaskinia na Łopiankach 65-metrowy poziomy tunel w skałach, w głębszych partiach kręty i wąski. Dojść do niego można bez znaków ścieżką biegnącą po drugiej stronie potoku niż szlak znakowany. Po drodze do jaskini ciekawe odkrycie: bulgotające źródełko. Co kilkanaście sekund z głębi wydobywają się bąbelki powietrza i woda zaczyna falować. Internety i źródła pisane jakoś milczą o tej "osobliwości".
12 Bulgotające źródło.jpg
Z wąwozu wychodzimy na drogę jezdną w przysiółku Mnikowa Skałki. Tuż zaraz na lewo jest parking przed wejściem do Doliny Mnikowskiej. To największa i najpiękniejsza dolinka na Garbie Tenczyńskim, jedna z "podkrakowskich dolinek", rezerwat przyrody i miejsce kultu Matki Boskiej Skalskiej. Wygodna ścieżka prowadzi pośród skałek na polanę, gdzie ustawiona jest grupa ławek pod namalowanym na skale obrazem Matki Boskiej (podobno przez Walerego Eljasza Radzikowskiego). Niekiedy odbywają się tutaj msze polowe, przez całą dolinę biegną też stacje drogi krzyżowej.
13 Mnikowska początek.jpg
14 Mnikowska skałki.jpg
15 Turnia skalna.jpg
16 Matka Boska Skalska.jpg
17 Skalny amfiteatr.jpg
Dolinką przepływa potok Sanka. Dość niepozorny a kiedyś był jednym z głównych źródeł wody dla Krakowa (nim wybudowano zaporę w Dobczycach). Z polany jeszcze jakieś 1,5 km do przystanku autobusowego w Mnikowie.
18 Skałki w lesie.jpg
19 Sanka.jpg
20 Pszczółka.jpg

Relacja: Przez Garb Tenczyński 17 sierpnia 2016

: 18 sie 2016, o 10:18
autor: tango
Super relacja!! :)
Moje ulubione tereny!!!

Zarazem Twoja relacja przywraca mi wiarę w sens robienie relacji z takich... właściwie... mikrowypraw. <tak>

A tak na marginesie to bardzo mnie razi, że w Dolinie Mnikowskiej pod obrazem zostały posadzone iglaki. :[
Ktoś kto to zarządził w ogóle nie miał wyczucia tego, co jest dopuszczalne w terenie przyrodniczo cennym !! !!

Relacja: Przez Garb Tenczyński 17 sierpnia 2016

: 18 sie 2016, o 10:38
autor: Comen
W Dolinie Mnikowskiej podchodzi do mnie miejscowy na rowerze i prosi żebym się wstawił u sołtysa, żeby skosić fragment zarośli na drugim brzegu Sanki. Ludzie szukają zarobku, ale prawdę mówiąc większego sensu w koszeniu całego terenu w rezerwacie przyrody nie widzę. Inna sprawa, że nawet nie było czasu by szukać domu sołtysa.

Relacja: Przez Garb Tenczyński 17 sierpnia 2016

: 18 sie 2016, o 13:20
autor: PermanentTravel
Bardzo przyjemna okolica! Widzę, że jeszcze wiele miejsc na jurze mam do odhaczenia <tak> Dzięki Comen za inspirację ;) Najciekawsza Dolina Mnikowska. Szkoda tylko, że za Chrosną szlak przez tak długi odcinek poprowadzono przy autostradzie <uoee> Jak będę się tam kiedyś wybierał, to chyba zacznę przechadzkę od Baczyna z Rezerwatu Zimny Dół szlakiem czerwonym i czarnym, później czarnym a dalej już niebieskim przez Dolinę Mnikowską.

Relacja: Przez Garb Tenczyński 17 sierpnia 2016

: 18 sie 2016, o 14:33
autor: tango
Comen pisze: Ludzie szukają zarobku, ale prawdę mówiąc większego sensu w koszeniu całego terenu w rezerwacie przyrody nie widzę. Inna sprawa, że nawet nie było czasu by szukać domu sołtysa.
Łąki nie koszone stopniowo coraz bardziej zarastają i zmienia się charakter całego terenu na krzaczasty, a później drzewiasty. Przykładem takiej zmiany jest Dolina Kobylańska, wiele polan w Gorcach oraz np. polana (hala) na Ćwilinie, choć ona akurat na początku tej drogi dopiero.

Relacja: Przez Garb Tenczyński 17 sierpnia 2016

: 18 sie 2016, o 16:08
autor: Comen
Naturalnie to tam powinien być chyba łęg podgórski, ale pod skałkami trafiają się murawy. Prawdę mówiąc nie wiem co to za roślina na której siedzi pszczoła, ale dużo jej tam na takich zarastających łąkach.